تعداد بازدید۱۶۸۵مرتبه
اهمیت محیط زیست و توسعه پایدار
حفاظت ، تامین نیازها و توسعه
روند سریع صنعتی شدن پس از عصر کشاورزی ، افزایش جمعیت جامعه جهانی و تغییر در نحوه زندگی مردم با تحول الگوی مصرف در چند دهه اخیر بسیاری از اکوسیستم های طبیعی در سراسر کره زمین را با تهدید و تخریب روبرو ساخته است . بشر امروز برای دست یابی به منافع مادی و زودهنگام خود ، با نابودی و تحت فشار قرار دادن عرصه های طبیعی به دنبال بهره وری بیشتر از سرمایه گذاری های اقتصادی بوده است . کاهش عرصه های زیستی و نابودی گونه های گیاهی و جانوری ضربات جبران ناپذیری را در چرخه اکولوژیکی بوجود آورده است .
قطعا بخش عمده ای از اقدامات انسانها به علت عدم آگاهی از مخاطراتی است که در آینده دچار آنها خواهند شد . چالشی بزرگ با عنوان چگونه در آینده زندگی خواهیم نمود؟ پیش روی بشریت است . بنابراین ، این بی تفاوتی نسبت به طبیعت و محیطی که ما در آن زندگی میکنیم باید بسیار زودتر برطرف گردد تا با افزایش جمعیت و تحولات صنعتی قابلیت مدیریت و کنترل داشته باشد . عرصه های طبیعی به مانند ریه های انسانی قابلیت بازتولید و بازگشت به وضعیت پیشین خود را ندارند لذا ترک این تخریب بسیار لازم و واجب است .
توسعه پایدار:
توسعه پایدار عبارتست از حفظ ، بقاء و دوام کلیت زمین و هوا با توجه به تمامی اجزا آن برای تمامی جانداران و موجودات حال و آینده . در حقیقت توسعه پایدار بر بهره برداری از منابع محیطی و طبیعی با انطباق بر ظرفیت ها و توانهای موجود ، تکیه دارد . توسعه پایدار باید علاوه بر پاسخگویی به نیازهای کنونی جوامع بشری نیازهای نسلهای آتی را به مخاطره نیاندازد . بنابراین همانگونه که عرض نمودم توسعه پایدار در برگیرنده مردم ، روابط اجتماعی ، اجتماع ، ارتقاء کیفیت زندگی ، رشد اقتصادی ، عرصه های زیستی و محیط طبیعی است . در حقیقت توسعه پایدار محل تلاقی جامعه ، اقتصاد و محیط زیست است . از اواسط دهه ۱۹۸۰ میلادی الگویی برای توسعه نوین مطرح گشت و توسعه پایدار کاربرد وسیعی در برنامه ریزی های جهانی ، ملی ، منطقه ای و محلی پیدا نمود. دو کنفرانس بزرگ جهانی ، ریودوژانیرو برزیل در سال ۱۹۹۲ و ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی در سال ۲۰۰۲ اعلام نمودند هرگونه توسعه شهری و صنعتی باید به گونه ای صورت پذیرد که کمترین آسیب به سیستم های اکولوژیک وارد نشود . توسعه پایدار مخالف توسعه در ابعاد اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی نمی باشد بلکه به دنبال ارتقاء کیفیت و کمیت سطوح زندگی انسانی است . توسعه پایدار تلفیقی از توسعه ، حفاظت و صیانت است و بر تامین نیازهای اولیه زیستی انسانها و دستیابی به عدالت اجتماعی تکیه دارد . انسان علاوه بر آنکه شایسته زندگی سالم و مناسب است ، محور توسعه پایدار نیز میباشد لذا تخریب محیط زیست ، نابود کردن گونه های طبیعی ، گیاهی و جانوری ؛ نابودی زندگی بشری را در پی خواهد داشت و به قول توماس فریدمن، ستون نویس روزنامه نیویورک تایمز، «طبیعت» اهل سیاست نیست . فقط قوانین فیزیک ، زیست و شیمی را میداند و اگر این مردم مسیرشان را اصلاح نکنند ، تمامشان را نابود میکند.
اینجا وطن ما ایران است پس بیایید با حفظ محیط زیست و احترام به طبیعت در ساختن فرداهایی زیباتر برای آیندگان کنار هم باشیم .
علیرضا فلاحتکار. ۱۳۹۵ .۷٫۲۶
telegram.me/alireza_falahatkar