توسعه پایدار

تعداد بازدید۵۷۰۱مرتبه

اصطلاح توسعه پایدار یا پایا (Sustainable development) در اوایل سالهای دهه ۱۹۷۰ درباره محیط و توسعه بکار رفت.سه حوزه مهمی که توسعه پایدارروی آن تاکید دارد،مسایل محیطی است از آن زمان سازمان‌های بین‌المللی که خواهان دستیابی به محیطی مناسب و مساعد برای توسعه سودمند بودند نام خاص و ویژگی آنها در راهبرد توسعه پایدار نمود یافت. بکار بردن واژه توسعه پایدار بعد از کنفرانس ریودوژانیرو در سال ۱۹۹۲ در محافل علمی فراگیر شد . وظیفه معماران در این حوزه بسیار خطیر است،چراکه معماران به صورت غیر مستقیم و مستقیم مسول ۷۵% تغییر آّب و هوا هستند.ارایه راه حلهایی در مقابل الگوهای فانی کالبدی، اجتماعی و اقتصادی توسعه می باشد که بتواند از بروزمسایلی همچون نابودی منابع طبیعی، تخریب سامانه های زیستی، آلودگی جهانی تغییر اقلیم، افزایش بی رویه جمعیت، بی عدالتی و پایین آمدن کیفیت زندگی انسانها حال و آینده جلوگیری کند.توسعه پایدار فرایند تغییری است در استفاده از منابع، هدایت سرمایه‌گذاری‌ها، سمت گیری توسعه فناوری و تغییری نهادی است که با نیازهای حال و آینده سازگار باشد. توسعه پایدار که از دهه۱۹۹۰بر آن تاکید شد جنبه‌ای از توسعه انسانی و در ارتباط با محیط زیست و نسل‌های آینده است. هدف توسعه انسانی پرورش قابلیت‌های انسانی محسوب می‌شود. توسعه پایدار به عنوان یک فرایند که لازمه بهبود و پیشرفت است، اساس بهبود وضعیت و رفع کاستی‌ها ی اجتماعی، فرهنگی جوامع پیشرفته‌است و باید موتور محرکه پیشرفت متعادل، متناسب و هماهنگ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تمامی جوامع و بویژه کشورهای در حال توسعه باشد. توسعه پایدار سعی دارد به پنج نیاز اساسی زیر پاسخ گوید: تلفیق حفاظت و توسعه، تامین نیازهای اولیه زیستی انسان، دست‌یابی به عدالت اجتماعی، خودمختاری و تنوع فرهنگی و حفظ یگانگی اکولوژیکی.

تعریف
بهره‌گیری از انرژی‌های تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی باعث توسعه پایدار می‌شود..معنی لغوی توسعه پایدار sustain میباشد و همچنین در فارسی به معنای , حیات , زنده نگهداشتن , ادامه مستمراست و آنچه که می تواند در آینده تداوم داشته باشد .ﺣﻮﺯﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ در سال ۱۹۹۲ در «کنفرانس زمین» توسعه پایدار چنین تعریف شد: رفع نیازهای نسل حاضر بدون مصالحه با نسل‌های آینده در باره نیازهای آن‌ها. کمیسیون جهانی محیط زیست، توسعه پایدار را این گونه تعریف کرد: «توسعه پایدار فرایند تغییری است در استفاده از منابع، هدایت سرمایه‌گذاری‌ها، سمت گیری توسعه تکنولوژی و تغییری نهادی است که با نیازهای حال و آینده سازگار باشد.» کمیسیون «برانت لند» درباره توسعه پایدار می‌گوید: «توسعه پایدار به عنوان یک فرایند که لازمه بهبود و پیشرفت است. فرایندی که اساس بهبود وضعیت و از میان برنده کاستی‌ها ی اجتماعی، فرهنگی جوامع پیشرفته‌است و باید موتور محرکه پیشرفت متعادل، متناسب و هماهنگ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تمامی جوامع و بویژه کشورهای در حال توسعه باشد» ‘ توسعه پایدار توسعه‌ای است که نیازهای فعلی خود را بدون خدشه‌دار کردن به توانایی نسل آینده برآورد ساخته و نیازهای خود را پاسخ گوید. در این تعریف حق هر نسل در برخورداری از همان مقدار سرمایه طبیعی که در اختیار دیگر نسل‌ها قرار داشته به رسمیت شناخته شده و استفاده از سرمایه طبیعی در حد بهره آن مجاز شمرده شده‌است.توسعه پایدار چشم انداری مهم و جدید در مدیریت و سیاستگذاری عمومی است که بطور گسترده‌ای خارج از ایالات متحده ظهور یافته‌است. این مفهوم تلاش می‌کند تا به نحو روشن تری نتایج آینده رفتارهای کنونی را مورد توجه قرار دهد. توسعه پایدار زمینه‌های مختلفی را مورد توجه قرار می‌دهد: تاثیر گازهای گلخانه‌ای، تغییرات آب و هوائی، تخریب لایه ازن، تخریب زمین، کاهش منابع غیر تجدید پذیر، آلودگی هوای شهرها.در سال‌های اخیر پایداری نه تنها در میان اندیشمندان بلکه میان عموم تبدیل به واژه‌ای متداول شده‌است و این ایده که پایداری بر مبنای اجماع و اصلاحات علمی پایه‌گذاری شده مورد انتقاد قرار گرفته‌است. پایداری سه مشخصه اصلی دارد:
الف) زمینه پایدار منابع که از بهره‌وری جمعیت‌ها و اکوسیستم‌ها حاصل می‌شود.
ب) فراوانی پایدار و تنوع زیستی گونه‌های فردی در زمینه اکوسیستم‌ها نسبت به بهره‌برداری انسانی و به طور کلی تر مداخلات انسان
ج) توسعه اقتصادی پایدار بدون تخریب منابع موجود برای نسل‌های آینده.
پایداری وضعیتی است که در آن مطلوبیت و امکانات موجود در طول زمان کاهش نمی‌یابد و به توانائی اکوسیستم‌ها برای تداوم کارکرد در آینده نامحدود مربوط می‌شود بدون آنکه به تحلیل منابع و یا بار بیش از حد منابع منجر شود. «پایداری، شرایطی است که در آن سیستم‌های اجتماعی و طبیعی به هم و به شکل نامحسوس کار می‌کنند. اما این مفهوم هنوز هم توسط برخی سازمان‌های بین‌المللی مثل بانک جهانی در زمینه چشم انداز رشد مورد استفاده قرار می‌گیرد».

5 thoughts on “توسعه پایدار

  1. سلام جناب فلاحتکاربا احترم فراوان از ما کامنت از شما پشت گوش انداختن وجواب ندادن مطالب خوبی تدارک می بینید ولی لازم بذکر است نه اینجا کلاس درس است و نه تنکابن که در ابتدایی ترین حالت خود فارغ از هرگونه زیرساخت و شهریت می باشد تئوری های بالا قابل اجرا و اگر قرار باشد از این مطالب به عنوان اثرات مثبت و ماندگارشما در دوره شورای خود یاد شود لازم نیست به خود زحمت بدهید که خیلی راحت می توان در اینترنت الا ماشاء الله مطب سرچ کرد مردم جنابعالی را جهت ارائه مطالب به عنوان یکی از اعضای شهر انتخاب نکردند متاسفانه در این ایام که از شورای جدید گذشت در شهسوار چه اتفاق میمون و ملموسی بوجود آمده بجز شعاروتکررکه این شد واین می شود به اعتقاد بنده در ایام پیش رو هم هیچ گونه اتفاق مثبت و مهمی رخ نخواهد داد و دوره شما هم به پایان می انجامد و دوباره نقطه سر خط چند صباحی دنبال مقصر و دیگر هیچ. آیا بهتر نیست بجای این دست مطالب به وظیفه اصلی که خود برگزیدید عمل کنید بهتر نیست بجای تدریس گزارش عملکرد وکارهای شورای شهر و شهرداری را به اطلاع عموم برسانید و عملگرا باشید چه شده پل چهارم و جاده ساحلی و ورودی شرق و غرب شهرو دیگر پروژه ها که دیگر حتی به خود زحمت پیگیری و گزارش نمی دهید واقعا” جای تاسف است که مردم ابتدایی ترین حقوق خود را نمی شناسند و حتی نمی توانند از شورای شهرکه خود انتخاب کردند گزارش بخواهند. متشکر

  2. جناب مهندس لطفا” پیگیری نمایید از قول مدیر عامل انژی های نو در سایت آمدها: وی با اشاره به این‌که در هفت هشت سال گذشته مجوز ایجاد نیروگاه‌های تجدیدپذیر با ظرفیت ۱۲ هزار مگاوات صادر شده است گفت: عمدتا این قراردادها مربوط به نیروگاه‌های بادی است؛ هزار مگاوات مربوط به انرژی خورشید، بخش کوچکی مربوط به نیروگاه‌های برق آبی، مابقی مربوط به زباله سوزهای مشهد و شیراز که نصب شده‌اند و زباله سوزهایی می‌شود که در نوشهر، تنکابن، ساری ، رشت و تهران در حال ساخت هستند. قراردادهای منعقد شده نیز ۲۰ ساله هستند و قیمت خرید برق با تعدیل نرخ ارز، تعدیل می شود.

  3. سیامک جان من هم زیر این مطلب کامنت گذاشته بودم: “هچین گب”
    مهندس تایید نکرد!
    امیدوارم ایندفعه تایید کند.
    “هچین گب”

  4. آیا نوشتن مطلب در وبلاگ شخصی منافاتی با فعالیتهای عملی داره که اینچنین آقای سیامک رو ناراحت کرده فکر نمی کنم هرچند دفاع از مسئولین کاری پرریسکه و من هم هنوز نمیدونم آخر کار آقای فلاحتکاردر این چهار سال چکار خواهند کرد اما اتفاقا فکر می کنم این وبلاک تونسته مثل یک مرکز آموزش علمی و فرهنگی در حد بضاعت خودش عمل کنه مگه نه اینکه همه می گیم باید قبل از آوردن هر تکنولوژی وابزاری اول فرهنگ اون رو بیاریم آنچه من می بینم تلاش بی وقفه آقای فلاحتکار مخصوصا در عرصه محیط زیسته ودر کنار اون اطلاع رسانی و آموزش .شاید انتظار شما بیش از اینها باشه اما آیا فکر نمی کنید که ما ابتدا باید قدر آنچه داریم را بدانیم و قبل از اینکه انتقاد کنیم سعی در حمایت عملی و فکری بکنیم و بعد زبان به انتقاد بگشاییم شاید سطح آگاهی و اطلاعات شما بیش از آن باشه که از این مطالب چیز بیشتری یاد بگیرید اما چرا ما یاد گرفته ایم که از طرف همه صحبت کنیم شاید دیگرانی مثل من بخواهند چیزی بیاموزند واین وبلاگ انگیزه بیشتری به ایشان بدهد در ضمن من هم مثل شما دوست دارم بدانم برای طرحهای ذکر شده چه اتفاقی افتاده در حالیکه با طرح جاده ساحلی به شدت مخالفم که ساحل ویران شده را ویران تر خواهد کرد از دریا و ساحل که از آلودگی پر شده فقط شاید صدای برخورد امواج با ساحل سنگی آن آرامشی برای این مردم شادی فراموش کرده داشته باشه که با احداث جاده جای اون رو هم صدای سرسام آوراتومبیل و بوق و تصادف می گیره من که آرزوی داشتن چنین آینده ای برای مردمم ندارم با آرزوی توفیق برای همه اعضای شورا و همه منتقدینشان

  5. بعضی از کارها در شهر ما ازا نان شب هم واجب تراست. شهر ما به مریض بستری در آی سی یو شبیه شده که تمام ارگانهای حیاتی اش در حال از کار افتادن هستند و ما به فکر جراحی بینی او هستیم..
    وقتی ساخت و ساز بی قواره در شهرکهای ویلایی و زیبا بعلت عدم وجود طرح مدون معماری انجام شد دیگر نمیشود آنرا تغییر داد.
    وقتی برج های اداری در خیابان اصلی بدون پارکینگ سر کشیدند،‌ احداث پارکینگ خاکی جای دیگر بعهدها چه فایده دارد؟
    وقتی خانه ها سوختند و سیستم اطفای حریق شهر (اعم از عمومی و خصوصی) نا کار آمد بود، صحبت از هلیکوپتر اطفا چه معنی میدهد؟
    وقتی هنوز زباله ها از سبدهای جلوی منازل جمع شده روی آسفالت سر کوچه ها تلنبار میشود تا شیرابه آن راه بیفتد و گربه ها دلی از عزا در آورند، صحبت از تولید کمپوست درجه یک ..؟
    وقتی کمربندی بسیار دیر به بهره برداری رسیده شهرمان متعلق به شهر ما نباشد و تنها کمک به عبور مسافران عباس آبادی و رامسری شود(بخاطر نداشتن هیچ رمپ ورودی و خروجی در سمت شمال جاده کمربندی عملا مال این شهر نیست) و حتی ورودی آن از غرب به داخل شهر هنوز احداث نشده باشد، و دو طرف آن به زشت ترین مراکز جمع اوری زباله و نخاله و ساختمانهای بدون مجوز تبدیل شده باشد، چه صحبتی از آینده گردشگری این شهر میتوان کرد؟
    اول مریض را از آی سی یو به بخش برسانید. بعد حرف خوشگل کردنش را بزنید.
    البته من حدس میزنم مهندس فلاحتکار از عدم همکاری بعضی از سایر اعضای شورا و نهادهای دیگر شهر کمی مایوس شده و راه خود را جدا میکند و سعی دارد کارهای معدودی(تنها چند کار) بدست بگیرد و به سرانجام برساند.
    ولی شهر مثل یک انسان است. شما نمیتوانید کلیه او را نجات دهید ولی به فکر کبد او نباشید..