تعداد بازدید۳۳۳۲مرتبه
با درود خدمت تمامی دوستانی که بنده را در این وبسایت همراهی میکنند و با ارائه نظرات خود من را مصمم تر میسازند تا بتوانم در مسیر پیش رو گامهایم را محکمتر بر دارم. ایمان دارم که در سایه همدلی و همراهی میتوانیم شهرمان را آنگونه که میخواهیم، بسازیم و به رویاهایمان جامهی عمل بپوشانیم. یک اصل را هیچگاه نباید فراموش کنیم و آن رسالت تک تک ما نسبت به آرمانهای کلانمان پیرامون شهریست که در آن زندگی میکنیم. نباید پیوسته انتقاد کنیم، نباید نا امید شویم، باید همراه شویم، نگاه کنیم، بیاندیشیم، طرح و پیشنهاد بدهیم و در نهایت بسازیم.
روزی جان اف کندی رو به مردم امریکا کرد و گفت: “تا کی میخواهید بگویید که دولت امریکا برای شما چه کار کرده است؟ شما خود برای دولت امریکا چکار کرده اید؟ (کتاب پیامبر و دیوانه نوشته جبران خلیل جبران).
قصد بنده این نیست که بگویم کاری نکردهایم اما آیا انصافاً آنچنان که باید، تلاش نمودهایم؟ یادم نمیرود روزهای قبل از انتخابات را که گروهی پیوسته میگفتند وارد این فضا نشوید؛ زندگی خود را تباه نکنید؛ وقت خود را هدر ندهید؛ به خود بیاندیشید و زندگی خود را نمایید و جملاتی از این دست. لحظهای شک نکرده و ننمودهام و این راه، راه من خواهد بود. میدانم فراز و نشیب زیاد است، طوفانها در راه است؛مسیر پر مخاطرهای پیش روست؛ امکانات محدود و موانع بیشمار اما من دلخوش و دلگرمم به همراهیتان. چه کسی میسازد؟ من اگر بنشینم، تو اگر بنشینی.
دوستان، گروهی فقط به فکر خویشند و غم جامعه غم آنان نیست.به خود میگویم تا جسارتی به کسی نکرده باشم و از شما مردم بزرگ میخواهم تا همواره و پیوسته به من هشدار دهید تا به جای خدمت به مردم مانند انگلی در دام رسیدگی به خویش نیفتم.
با ایجاد این وبسایت و این فضا میخواهم بتوانم در یک فضای کاملا صمیمی و دوستانه کنارتان باشم و قطعا نظرات شما را بی هیچ سانسوری تا آنجا که به شخصیت کسی توهین نشود و در چهارچوب ضوابط و مقررات کشور باشد ارائه نمایم. لطفاً بنده را برای ساختن شهرمان یاری نمایید.
اما کلام پایانی؛ ویل دورانت میگوید: “یک تمدن بزرگ تا از درون منهدم نشده از بیرون مغلوب نمیشود.” بر مصداق همین واقعیت میتوان گفت، همانند رشد و استحکام یک تمدن، توسعه و پیشرفت یک شهر نیز باید در بطن همان جامعه شکل بگیرد. یادمان باشد ما میتوانیم.
تا درودی دیگر، بدرود.
سلام جناب مهندس فلاحتکار
با توجه به تجربه دو ساله خودم در مدیریت حمل و نقل و ترافیک شهر تنکابن خواستم چند راهکار را جهت بهبود سیستم عبور و مرور پیشنهاد کنم.
۱-تصویب نهایی طرح مطالعات ساماندهی ترافیک شهر تنکابن و اجرای آن به ترتیب اولویتها
۲-تجهیز تقاطع های شهری به سیستم های هوشمند کنترل ترافیک(scats) با توجه به بازدهی بالای این سیستم و اجرای موفق آن در کلان شهرهای ایران و جهان
۳-مطالعات لازم جهت ایجاد خطوط دوچرخه شهری جهت کاهش استفاده از خودروهای شخصی
۴-ایجاد پارکینگهای مکانیزه برجی با توجه به سرعت ساخت این پارکینگهاو کمبود زمین جهت ساخت پارکینگهای طبقاتی معمولی،همچنین ساماندهی هم زمان پارک حاشیه ای و اشتفاده از پارکومترها
۵-ساماندهی و انجام مطالعات لازم جهت یکنواخت سازی مبلمان شهری و استفاده از الگوهای یکپارچه در ساخت تجهیزات مبلمان شهری
پیشنهادهای آقای فصیح خیلی خوب است ولی گویا این شهر متوقف شده است. ساده ترین تغییرات را در شورای جدید نمیبینیم. خبری از اصلاح ترافیکی نیست. هنوز پل شکسته ناشی از سیل ۱۳۷۷ جانبازان محل رفت و آمد خودرو ها است . پارک دوبل و سوبل خودرو ها در تمام خیابانها دیده میشود. گردش سواری ها در محلهای ممنوعه کوچکترین برخوردی از طرف مامورین راهنمایی نمیبیند. هنوز شهر پر از پارچه نویسی و بنر های بی معنی و تکراری تبریک و تسلیت است. حتی بنرهای مناسبتی ایدئولوژیک خود شهرداری هم کوچکترین زیبایی به شهر نمیدهند. هنوز زباله ها توسط رفتگران از سطلهای جلوی منازل جمع شده در سر کوچه ها دپو میشود و شیرابه انها روان… تا کی وضع به همین منوال است؟